Het klinkt misschien raar uit de mond van een copywriter. Maar woorden doen er soms niet toe. Zoals deze week. Breaking news duikt op in de hoek van mijn scherm. Twitter-berichten stromen binnen. De volgende uren zit ik lamgeslagen voor de tv in mijn bureautje. Mijn drukke agenda verdwijnt naar de achtergrond. Als ik al zou willen werken, het lukt nu even niet. Mijn creativiteit laat het afweten. In tegenstelling tot die van enkele marketingjongens.
Die zien in de afgrijselijke gebeurtenissen blijkbaar een opportuniteit. Het stof op onze nationale luchthaven is nog niet gaan liggen of ik ontvang enkele hallucinante tweets. Berichten in de trend van ‘Hoe je als merk omgaat met aanslagen.’ Ik voel letterlijk een rilling over mijn rug gaan.
Crisiscontent
Het hele land is in shock. De eerste hulpdiensten zijn amper gearriveerd op de plaats van het onheil. Maar godzijdank zijn er nog marketingjongens die het hoofd koel houden. Clevere kerels die in een (marketing)reflex denken aan jouw onderneming. En je in deze crisismomenten graag adviseren hoe je als merk hier nu best op reageert.
Is dit wat content managers bedoelen met ‘inspelen op actuele situaties’? Op een moment dat heel de samenleving rond je in overlevingsmodus gaat, bezig zijn met je imago? Echt? Wat denk je als marketingwonder daarmee te bereiken? Dat mensen je crisiscontent massaal gaan delen?
De timing is misplaatst. De relevantie op dat moment ver te zoeken. Hebben ondernemingen echt een handleiding nodig om te weten hoe ze gepast reageren? Neemt in zo’n afschuwelijke momenten de menselijke integriteit niet automatisch over?
Ik vraag het me af terwijl het ene commerciële bericht (lees: pure spam) na het andere bij me blijft binnenstromen. Is het enige dat je als content manager op zo’n moment kan doen, niet alles cancellen? Alle vooraf geprogrammeerde mails en social media berichten even on hold zetten?
Is de enige gepaste reactie nu niet alle lijnen vrij houden van overbodig lawaai en je kennis, resources en/of technologie ten dienste stellen van de maatschappij waar je deel van uitmaakt?
Hartverwarmende hulp
Gelukkig kan het ook anders. Alles start met een telecomprovider die hotspots publiek beschikbaar stelt voor de noodcommunicatie met familie en vrienden als blijkt dat alle netwerken overbelast raken. Het is een voorbeeld dat navolging krijgt.
Taxi’s vervoeren mensen kosteloos in het centrum van alle chaos. Hotels zetten kamers open voor slachtoffers en familieleden. Een social netwerk installeert een handige Safety-Check-button. Een zoekmachine leidt mensen direct naar het crisiscentrum. Radio- en tv-zenders reageren onmiddellijk met een aangepaste programmatie en schrappen alle reclamespots. Het is te midden van alle ellende hartverwarmend.
Soms doen woorden er niet toe. Soms moet je gewoon laten zien uit welk hout je gesneden bent.
Take care, iedereen.