Waarom een bioscoopbezoek nooit meer hetzelfde zal zijn
“Mama! Papa! Kom snel! We zitten in de foute zaal!” Zoonlief staat wild gesticulerend beneden in de filmzaal. Net daarvoor was hij wantrouwig naar buiten gelopen. Onze film zou nu ongeveer moeten beginnen. Maar van enig ander publiek is geen sprake. Zucht. Dat komt ervan als je je twee mannen blindelings ‘een’ zaal involgt. En dus rennen we snel naar de zaal ernaast.
Waarom communicatie geen (truffel)sausje is
Eén blik op onze borden zegt genoeg. Samen met mijn gezinnetje geef ik me over aan de dolce far niente in de Italiaanse truffelstreek. De legendarische (witte) truffel domineert hier enkele weken mijn menu. Zoals net. De huisgemaakte pasta met smeuïge truffelsaus die de patron me voorschotelt aan ons tafeltje op de stadswallen: het is een klassieker waar ik elk jaar naar uitkijk. Restjes maken dan ook geen kans. Alle truffelsmaken worden vakkundig opgelepeld.
Wat klanten wérkelijk kopen
De koopjesperiode: het is niet mijn ding. Kleding ligt vervaarlijk opgestapeld of hangt opgepropt in de rekken (op kleur!). Klanten graaien ongegeneerd en laten niet-passende stuks achter waar het hen uitkomt. Niet bepaald mijn favoriete winkelervaring. Toch waag ik me voor de jaarlijkse zomerbreak heel even in het strijdgewoel voor een selectieve zoektocht. Maar die zoektocht draait elke keer op hetzelfde uit.
Hoe je je klanten in de armen van de concurrentie drijft
‘Hallo, hallo, hallo! Henk hier! Ik ben blij je te horen! Ik probeer je al een hele tijd te pakken te krijgen. Maar eindelijk is het dan toch gelukt!’ Ik sta een beetje verbouwereerd met de telefoon in mijn hand. Het enthousiasme aan de andere kant van de lijn is overweldigend. Helaas is het geluksgevoel niet helemaal wederzijds. De enige Henk die ik ken heeft Cowboy als voornaam. Pas als hij de naam van mijn telecomprovider noemt, begint het me te dagen.
Hoe je je klanten de helden van je verhaal maakt
Onze 8-jarige is officieel een 9-jarige geworden. Zijn verjaardag vieren we traditioneel met een Disney-trip. Niet dat wij zo tuk zijn op pretparken. Maar Disneyland is geen pretpark. Disneyland is magie. Je stapt er binnen in een verhaal. Ome Walt is dan ook de godfather van storytelling.
Waarom je onderneming meer Jaws nodig heeft
Met de winterse donkere avonden voor de deur komen de gezelschapsspelletjes weer op tafel thuis. Het is te zeggen, de iconische klassiekers dan toch. Want die moderne intelligentie en coördinatie stimulerende spelen? Oersaai vinden we ze. Aan goodwill geen gebrek nochtans. Met een uitgebreide stof vergarende collectie als gevolg. Simpel ouderwets vertier, dat is meer ons ding. En eenvoudige mind-spelletjes zoals raadseltjes en uitbeeldopdrachten. Fijn om tussendoor te doen. In de wagen, of zoals onlangs aan tafel.
Waarom je je fans best niet verzamelt als Panini-stickers
Sommige dingen veranderen nooit. Door zoonlief beleef ik regelmatig mijn tweede jeugd. Met oude films en series die terug ‘in’ zijn. Boeken die ik als kind verslond. En hypes zoals de legendarische Panini-albums.
Hoe Barbapapa je website redt
Ergerlijk vind ik het. Mobiel online gaan om snel dat telefoonnummer, toffe adresje, die bedrijfsinfo of interessante blog op te zoeken. Euh, snel? Niet dus. Want het enige wat ik vaak blijk te doen, is sliden en scrollen en inzoomen en manoeuvreren om toch maar een enigszins leesbaar beeld op mijn smartphone te toveren. Met zo’n mobiele beleving blijven mijn iMac en Air mijn grootste vrienden – en niet alleen letterlijk.
Hoe sneakers je leven kunnen veranderen
Ik ben een voetbalmama. De twee mannen in mijn leven zijn voetbalfreaks – de ene al wat meer dan de andere. De oudste traint, de jongste shot. Beide nemen hun ‘job’ bloedserieus. Inclusief de zware selectieprocedure van hun outfit – en het meest van al hun voetbalschoenen.
Hoe je je klanten niet in slaap laat sukkelen
OK, OK. Ik geef het toe. Ik ben soms een chaoot. Maar daar kan ik zelf niet veel aan doen. Ik ben gewoon het slachtoffer van mijn perfectionisme. Mijn drang om dingen perfect af te werken en mijn focus op details doen me alles rond me vergeten. Ik zit dan zo ‘in’ mijn project dat al de rest eraan moet geloven.